Sportmomenten om nooit meer te vergeten: Pieter Weening wint bijzondere spint

Er zijn van die sportmomenten die je altijd zullen bijblijven. De gouden Olympische oefening van Epke Zonderland, het onfortuinlijke schot van Arjen Robben tegen de kleine teen van Iker Casillas of de verkeerde wissel van Sven Kramer. Deze momenten staan in ons geheugen gegrift. Iedere maandag kijk ik terug op zo’n historisch sportmoment.  

Aflevering 5: Pieter Weening wint bijzondere spint

Op de kop af negen jaar na Pieter Weening was er eindelijk weer een Nederlands dagsucces te vieren in de Tour de France. Lars Boom won de omstreden kasseienrit naar Arenberg. Vandaag kijken we terug naar de bijzondere zege van Pieter Weening op 9 juli 2005. In een zenuwslopende sprint klopte hij met een paar millimeter de Duitse klassementsrenner Andreas Klöden. In een mooie bergrit naar Gerardmer bleef het tweetal uit de greep van een op hol geslagen peloton. Na bestudering van de finishfoto kreeg Weening, die dit jaar voor de tweede keer een rit in de Giro won, de overwinning achter zijn naam. Hieronder vind je de mooie tweestrijd.   

Voor het schitterende moment: Klik hier

     Pieter Weening wint nipt de touretappe

Te Brake spreekt: Larsje Boom flikt het!

In ‘Te Brake Spreekt’ is het woord aan Tim te Brake. De 16-jarige sportfanaat komt wekelijks met een prachtig sportverhaal op de proppen. Op onnavolgbare wijze en met veel passie neemt hij je mee naar zijn sportbelevenissen. Zijn ongezouten mening steekt hij niet onder stoelen of banken. Zowel zijn eigen ‘carrière’ als die van anderen komen uitgebreid aan bod. Iedere vrijdag laten we ons opnieuw verrassen! 

Vandaag is het zover, de kasseienrit, de meest gevreesde rit uit de Tour de France van 2014. De regen komt met bakken uit de lucht. De klassementsrenners zijn doods en doodsbang. Voor de Hollanders is het vandaag D-DAY. ‘Onze Bau’ mag geen tijd verliezen op de andere grote mannen. Voor andere Nederlanders als Niki Terpstra en Lars Boom is er vandaag maar één doel; Winnen! Ik voel het, het kan vandaag! Exact negen jaar nadat Pieter Weening de laatste etappewinnaar in de Tour de France was geloof ik dat dat moment vandaag herhaald kan worden. Met nog iets meer dan honderd kilometer te gaan zet ik de tv aan.

Nog 106,8 kilometer hebben de renners te gaan, ik hoor de bekende stem van Maarten Ducrot zeggen dat er nog geen kasseienstrook is geweest. Verder hoor en zie ik dat Christopher Froome, de grote favoriet, al een aantal verwondingen aan zijn lichaam heeft. En ja hoor zonder ook maar één kasseienstrook te hebben gereden stapt de titelverdediger af. Ondertussen geeft Nibali op de 3^e kasseienstrook van de dag eens goed gas en rijdt zo met een aantal ploegmaten weg bij o.a Contador en onze eigen Bauke.

Dan is het moment daar, de Astana-mannen knijpen er tussen uit met de Fries Lieuwe Westra voorop. Ik kijk, ik zie geen Boom, geen Terpstra, geen Cancellara. Of toch?! JA! Daar komt Larsje Boom. Er ontstaat nu een kopgroep van 4 met o.a Nibali die een mokerslag aan het uitdelen is aan Contador en al die ander mannen die o zo graag de tour willen winnen. Achter in die kopgroep zie ik het onder modder zittende groene tricot van Belkin. Lars Boom is mee!! Hij is mee! Ondertussen heb ik een hartslag van boven de 200. Het zal toch niet?!

Nog één kasseienstrook te gaan, daar moet onze Lars het gaan doen. Westra laat de kopgroep gaan en heeft geweldig werk verricht voor zijn kopman Nibali. Ze zijn nog met drie, mijn hart zit in m’n keel. Nog 500 meter tot de laatste kasseienstrook  “Hélesmes à Wallers” genaamd is er één van 1.6 kilometer. 1.6 kilometer om de andere twee jongens los te rijden Lars! Je kunt het!!

Daar gaan ze. Daar gaat Lars kun je beter zeggen!! De voormalig wereldkampioen veldrijden voelt zich thuis op dit terrein. Hij is los, 5 seconden! Hij danst over de kasseien, schitterend om te zien. Het worden 7 seconden, de kasseien zijn achter de rug nu. Nog 5 kilometer op het gewone asfalt. Hij rijdt solo weg bij Nibali en Fuglsang. Gaat hij het flikken? Lars Boom gaat het flikken! Exact negen jaar na dato komt Lars Boom uit Vlijmen solo over de finish tijdens de 5^e etappe van de Tour de France! Schitterend! Kippenvel! Nog nooit heb ik een Nederlander live in de grootste wielerronde van de wereld zien winnen! FANTASTISCH!

Larsje Boom Bedankt!

Lars boom komt solo over de finish

Veteraan Dijkslag vernedert vriend en clubgenoot Wamelink

Tien kilometer. Ik weet het zeker. Vanavond loop ik de tien kilometer. Die vijf kilometers hangt mij een beetje de strot uit. ’s Middags eerst maar even uitpluizen hoe het parcours precies in elkaar zit. Je weet het immers nooit, het is een Ava-wedstrijd en daar gaat nog wel eens wat fout. (Dit is natuurlijk een grapje) Als ik het parcours tot op de laatste centimeter heb bestudeerd, gooi ik nog ‘ff’ een pastaatje in mijn mik en vertrek richting de Hamelandbaan.

Concurrentie voldoende. Veteraan Dijkslag is een uur van te voren al begonnen met zijn warming-up. Hij heeft er zin in. Jan Wevers, die nog ouder is dan Dijkslag, is ook aanwezig. Deze twee mannen zijn op papier een maatje te groot, maar hopelijk gaan bij de heren de jaartjes zo langzamerhand tellen. Een andere concurrent is Lars Duistermaat. De Winterswijker is meestal een fracties sneller dan ik ben, maar als ik mijn goede vorm kan vinden ,moet ik hem kunnen verslaan.

Pang! Het startschot heeft geklonken. Direct is het dringen geblazen. Ik word omsingeld door de Te Brake-broeders. Mark te Brake neemt als ‘haas’ zijn broer Luuk en broertje Tim op sleeptouw. Een tijd onder de 19 minuten is het doel van de heren. Met succes. Tim loopt een dik vet ‘PR’ van 18.35 minuten. De eerste kilometer loop ik met het gezellige gezelschap mee, waarnaar de afstanden splitsen. Gevoelsmatig ging de eerste kilometer iets te hard, maar wie niet waagt…. Je kent het cliché wel.

Vlak voor me loopt Tom Baak van AV Archeus. De lange gestalte is een prachtig richtpunt, maar ik krijg het gat niet helemaal dicht. Onderweg hoor ik dat ik op een vijfde plaats loop. Daar is niks mis mee. Ik heb mijn klokkie thuis gelaten, dus een indicatie van hoe hard het gaat, heb ik niet.  Voor mijn gevoel gaat het hard zat. Met nog iets meer dan twee kilometer te gaan draaien we ‘tweede bosje ‘ in. Glierend en glijdend struikel ik het bos binnen. Met mijn rechtervoet trap ik in een plasje modder en ik glijd weg. Ternauwernood blijf ik op de been . Gerrit Dijkslag komt mij niet veel later voorbij. Ik besluit om hem te laten lopen. Het is nog een dikke twee kilometer en ik wil me niet helemaal kapot lopen.

In de laatste kilometer geef ik nog één keer gas. Tom baak en Gerrit Dijkslag heb ik nog in mijn zicht en ik probeer met alles wat ik heb er naartoe te lopen. Op de atletiekbaan (laatste 200 meter) zet ik nog aan, maar een echte sprint zit er niet mee r in . Ik nader ‘Gekke Gerrit’ tot op één seconden, maar ik kan hem nóg niet verslaan. Mijn eindtijd is 38.08 minuten. Een kleine vijf minuten eerder finisht  mijn grote concurrent Duistermaat, maar Lars weet net zo goed als ik dat het slechts een kwestie van tijd is voordat ik hem mijn hakken laat zien. Mijn tijd is een kleine anderhalve minuut sneller dan mijn oude record (39.35 min). Ik ben een tevreden mens.

"Gekke Gerrit"

Sportmomenten om nooit meer te vergeten: Bobo’s drukken stempel op touretappe

Er zijn van die sportmomenten die je altijd zullen bijblijven. De gouden Olympische oefening van Epke Zonderland, het onfortuinlijke schot van Arjen Robben tegen de kleine teen van Iker Casillas of de verkeerde wissel van Sven Kramer. Deze momenten staan in ons geheugen gegrift. Iedere maandag kijk ik terug op zo’n historisch sportmoment.  

Aflevering 4: Bobo’s drukken stempel op touretappe

Dat een wielrenner niet altijd valt door toedoen van zichzelf of van een collega, ondervonden Johnny Hoogerland en Juan Antonio Flecha in de Tour de France van 2011 aan de lijve. De twee wielrenners maakten in de 9^e etappe deel uit van een 5-mans kopgroep. Een auto van de organisatie van ‘La Grande Boucle’ reed de twee coureurs tijdens een onbezonnen inhaalmanoeuvre van de sokken. Wat erdaarna gebeurde is een bekend verhaal. Bekijk de pijnlijke beelden hieronder. 

Werkt het filmpje niet? Klik hier

    Een zwaar gehavende Jhonny Hoogerland

Dave Posthumus: een fenomeen

Flamboyant, enthousiast, energiek, uniek in zijn soort, echtgenoot en vader van vier, prettig gestoord, vriendelijk en een echte doorzetter. Als Dave Posthumus over een jaar of honderd de pijp uit gaat, ligt de tekst voor zijn grafsteen al klaar. De goedlachse verzekeringsadviseur is ongeveer een jaar in het bezit van de voorzittershamer van Ava’70. Hij laat de vereniging stijgen tot ongekende hoogte. Het fenomeen heeft alles wat een atletiekvereniging nodig heeft.

Toegegeven: Dave nam het voorzitterschap op het perfecte moment over. De nieuwe atletiekbaan was in aanbouw, het AvaCafé werd in rap tempo uit de grond gestampt, de aanmeldingsformulieren gingen als warme broodjes over de toonbank en de vereniging kwam dag-in-dag-uit positief in het nieuws. Dat neemt niet weg dat Dave in één jaar tijd de vereniging een enorme boost heeft gegeven. Onder het  fanatieke bewind van de geboren Tukker is de jeugdafdeling geëxplodeerd. Het ledenaantal groeit zo hard dat de jeugdtrainers alle zeilen moeten bijzetten om de vele trainingen in goede banen te leiden. Dit lukt tot op heden perfect. De groter wordende groep jeugdtrainer is ook mede de verdienste van de pas 40-jarige Ava-kapitein. Hij weet de jeugdtrainers op een geweldige manier te motiveren. Het is een sterker en hechter team dan ooit tevoren.

Dave doet dit natuurlijk niet allemaal alleen. Hij wordt omringt door stuk voor stuk gepassioneerde mensen. Als de voorzitter iets ‘te’ enthousiast wordt, trapt penningmeester Evelien Hillen direct op de rem. Evelien – streng maar rechtvaardig – is al jaren de drijvende kracht achter de gezonde financiële situatie van de club. Sander Wikkerink behartigt de belangen van de jeugd. Zonder hem zijn leuke evenementen zoals de in april gehouden ‘Athletic Champs’ onmogelijk. Frank Roos  en Patrick Ikink zijn achter de schermen enorm belangrijk. Frank is, bijna in zijn eentje, verantwoordelijk voor de positieve uitstraling van de club. Met zijn gouden pen schrijft hij verslag na verslag. De kranten staan bomvol met zijn prachtige verhalen. Patrick bindt met zijn charmes menig sponsor aan de vereniging. Hij is het minst ervaren bestuurslid, maar is nu al een onmisbare schakel binnen het 7-koppige gezelschap. Anky Bruil is de stille kracht achter het bestuur. Met haar daadkracht en positieve houding zorgt ze ervoor dat alles administratief op rolletjes loopt. Hardloopgoeroe Hans Prinsen is vastberaden en heel doortastend. Als hij iets in zijn kop heeft, dan moet dit ook gebeuren. De prachtige nieuwe clubkleding mag op zijn conto worden geschreven. Dave stuurt het bestuur op geheel eigen wijze aan.

Ahtletic Champs:

Een eerste zware beproeving voor Dave waren de Athletic Champs. Dit is een pupillenwedstrijd in nieuwe vorm. Nooit eerder organiseerde Ava’70 een baanwedstrijd. Meer dan 200 pupillen uit de regio vulden de Hamelandbaan. Het was keihard werken, maar och och och wat was het een geweldig evenement. Ongeveer heel de vereniging heeft zich ingezet om deze wedstrijd te laten slagen. Met succes.

Komend weekend staan Dave en zijn manschappen weer voor een prachtige uitdaging: het jaarlijkse jeugdkamp. 120 pupillen, junioren, jong volwassenen en eeuwig jeugdigen, verblijven dit weekend op het Ava-terrein. En hoewel je het nooit met zekerheid mag zeggen, denk ik dat het wederom een geweldig succes gaat worden.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik normaal nooit zo’n slijmbal ben. Eigenlijk vind ik het ‘stoerder’ om lekker te zeuren en te zeiken, maar af en toe moet je een uitzondering maken. Ik vind het namelijk een feest en een voorrecht om lid te zijn van de mooiste vereniging van Nederland met de aller aller beste voorzitter.

Een heel tevreden lid!

   Dave Posthumus ook een zeer verdienstelijk loper

Stelling van de week: Oranje wordt wereldkampioen

Ben jij het eens of oneens met de stelling van de week? Wil jij je stem motiveren, laat dan even een berichtje achter!

Deze stelling behoeft heel weinig uitleg. Het is zo klaar als een klontje. We worden Wereldkampioen! Zaterdag verpulveren we Costa Rica, dan rollen we België op in de halve finale en vervolgens vernederen we de Duitsers in de eindstrijd!

Wat is jouw mening?

    "Onze jongens"

Succesvol seizoen voor competitieploegen Ava’70

Met een paar ferme oerkreten schreeuwt Roel Schreurs zichzelf moed in. De atleet met de - alles of niets mentaliteit’- geeft alles. Roel moet en zal deze serie op de 800 meter winnen. Met nog 200 meter te gaan heeft hij nog een piepkleine voorsprong  op zijn concurrenten. Zijn gezicht staat op onweer. De verzuring stijgt inmiddels tot zijn lippen. Roel perst zijn laatste energie uit het eelt van zijn kleine teen, maar met nog 50 meter te gaan wordt hij voorbij gelopen door clubgenoot Björn Demkes. Met dit fantastische duel is de toon direct gezet.

Op de dag dat het Nederlands elftal met speels gemak de Mexicanen oprolt, komen de seniorenploegen van Ava’70 voor het laatst in actie in de competitie. De seizoensfinale wordt gehouden in Almelo. De heren willen hun positie voorin de middenmoot behouden en de dames zijn vooral in een interessante strijd verwikkeld met onze Achterhoelse vrienden van Atletico’73 (Gendringen). De ploegen kwamen dit seizoen al tweemaal in actie. Eerst in Assen en vervolgens in Dronten.

De damesploeg heeft op de loopafstanden een luxeprobleem. Zowel Lisa te Molder als Katja Demkes zijn regionale topatleten. Op de 1500 meter bewijzen de twee loopwonders dit opnieuw. Lisa wint in 5.07 min haar serie en Katja Demkes, loopt zich tussen alle jonge grietjes, naar een derde plaats (5.37 min). Suzan Waalders beschikt over veel explosiviteit. Ze toont haar bloedvorm bij het verspringen. Pas na 3.71 meter plant ze haar voeten in de zandbak. Even later loopt ze een 33-er op de 200 meter. Nathalie Demkes is net als broer Björn een rasatleet. Op de 100 meter horden haalt ze ruim twee seconden van haar beste seizoenstijd af. Inge Wesselink heeft als veelzijdig atlete een rotseizoen achter de rug. Door veel ‘blessure geneuzel’ kan ze alleen aan de werpnummers meedoen. Dit doet ze niet onverdienstelijk. Kogel: 6.13m en  Speer: 12.90m. Leonie Rijks heeft er voor gezorgd dat er na jarenlange afwezigheid weer een damesploeg van Ava’70 meedoet aan de competitie. Naast deze opmerkelijke prestatie zet ze ook een prachtige tijd neer op de voor haar ‘nieuwe’ 400 meter. Ze sprint naar 1.19 min. De damesploeg eindigt in het jaar van hun rentree op de 11^e plaats in het eindklassement.

Gertjan Bentert heeft een belangrijk aandeel in het succes van de herenploeg. De 17-jarige alleskunner harkt iedere keer een berg punten binnen en in Almelo is dit niet anders. Hij komt in actie op alle springonderdelen. Hoog: 1.75m, ver: 5.51m en hink-stap-springen: 11.26m. Drie puike prestaties. Raul Griffioen en Daan Houwers, net als Gertjan nog junioren, vechten een mooi duel uit op de 200 meter. Vooraf wordt Raul de grootste winkans toegedicht, maar Daan  laat niet met zich sollen. Daan is uiteindelijk een fractie van een seconden sneller. De eerder genoemde Björn Demkes is, zoals bekend, een formidabele atleet. Niks is hem te gek. Ook met een speer weet hij wel raad. Zonder ook maar één keer getraind te hebben smijt hij de 800-gram wegende speer over de 36 meter. Mart Slotboom wil o zo graag onder die minuut op de 400 meter. Hij kwam dit seizoen al verrekte dichtbij deze grens, maar komt in Almelo ook weer dikke seconden te kort. Sander Wikkerink start op dezelfde afstand helemaal in de buitenbaan. Ondanks deze ongunstige baan en zijn hevige verkoudheid knokt hij zich toch naar een 1.07 min. Patrick Ikink is de enige sprinter in West-Europa met een haklanding. Desalniettemin loopt hij een fabelachtige 13.35 sec. Een dik persoonlijk record. Luuk te Brake is ook van alle markten thuis. Met veel souplesse gooit hij de discus over de 24 meter en even later verpulvert hij zijn persoonlijke besttijd op de 5000 meter. Hij noteert 19.08 min. Erwin Wamelink loopt in dezelfde race een mooie 17.41 min. De afsluiter van de dag is de Zweedse Estafette (400-300-200-100 meter). De formatie Roel, Björn, Raul en Sander presteert bovenverwachting goed. Het topkwartet klokt op deze één kilometer lange estafette een tijd van 2.15 min. Ploegleider Bart Wesselink, die net als zijn zus kampt met veel blessureleed, kan erg tevreden zijn over de prestaties van zijn team. De heren eindigen als 8^e in een veld van 17 teams.

     Het fantastische duel tussen Demkes en Schreurs 

Sportmomenten om nooit meer te vergeten: 'Meedoen is belangrijker dan winnen'

Er zijn van die sportmomenten die je altijd zullen bijblijven. De gouden Olympische oefening van Epke Zonderland, het onfortuinlijke schot van Arjen Robben tegen de kleine teen van Iker Casillas of de verkeerde wissel van Sven Kramer. Deze momenten staan in ons geheugen gegrift. Iedere maandag kijk ik terug op zo’n historisch sportmoment.

  

Fragment 3: ‘Meedoen is belangrijker dan winnen’

Eric Moussambani is sinds de Olympische Spelen van Sydney de personificatie van de Olympische gedachte. De zwemmer uit Equatorial Guinea vertegenwoordigde zijn land  op de Spelen van 2000 en maakte een verpletterende indruk. Niet vanwege zijn snelle tijd, maar door zijn belabberde optreden. Moussambani bleek amper te kunnen zwemmen. Het leek er zelfs op dat hij halverwege de wedstrijd zou verdrinken. Met alle moeite behaalde hij de finish. Zijn enige twee concurrenten schakelden zichzelf uit door het maken van een valse start. 

Bekijk deze wedstrijd, met een hoog ‘Jiskefet-gehalte', hieronder. 

Werkt het filmpje niet? Klik hier

      Eric Moussambani de man die niet kan zwemmen

Een heerlijke 'sportzondag'

Het Nederlands elftal verslaat in letterlijk 2 minuten Mexico met 2-1, Dirk Kuyt speelt in diezelfde wedstrijd zijn honderdste interland voor het Nederlands elftal en Sebastian Langeveld wordt op geweldige wijze Nederlands kampioen wielrennen. Maar de opmerkelijkste prestaties  van de dag kwamen vanuit Almelo waar de senioren van AVA'70 op deze prachtige "sportzondag" haar onderdelen afwerkte. Het verslag laat nog even op zich wachten, maar hierbij al wel vast de foto's van de competitie. Kijk en geniet!

Foto's Tim te Brake

Gertjan Bentert zweeft over 1.75 meter!

Ava-senioren op volle oorlogssterkte naar seizoensfinale

Het sterrenensemble van Ava’70 treedt morgen aan voor de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. De atletiekbaan van AAV SISU in Almelo vormt het strijdtoneel van dit topsportspektakel. De Aaltense Atletiek Vereniging heeft louter toppers opgesteld voor de seizoensfinale. Niet alleen wordt er gestreden tegen een vijftiental verenigingen uit Noord en Oost Nederland, maar er staan ook een aantal schitterende onderlinge confrontaties op het programma. 

Mart Slotboom en Sander Wikkerink treffen elkaar op de 400 meter. ´Torpedo Martje´is in bloedvorm, maar Wikkerink, die net terug is van een trainingsstage in Griekenland kan verrassend uit de hoek komen. Een ander interessant affiche is het duel Schreurs-Demkes op de 800 meter. Roel Schreurs, die geregeld een brokkeltje legt na een wedstrijd, was in een eerdere confrontatie een paar honderdsten sneller dan zijn conculega. Patrick Ikink, de nestor van het gezelschap, geeft in Almelo ook weer acte de présence. De snelste man van Barlo wordt op de sprint bijgestaan door ‘new kid on the bock’ Raul Griffioen. Raul hikt al een poosje tegen de magische 12 seconden grens aan. In Almelo doet hij opnieuw een poging deze barrière te slechten. Daantje Houwers neemt zoals gewoonlijk de 200-meter voor zijn rekening. De toekomstig ecoloog heeft echter vanavond nog een feestje, dus of hij geheel fit aan de start verschijnt, is nog maar de vraag. Gertjan Bentert, de jongste telg van het 10-koppige gezelschap, heeft ondanks zijn jeugdige leeftijd zijn sporen in de atletiek al behoorlijk verdiend. Hij neemt in Almelo alle springnummers voor zijn rekening. Luukie – Te Brinke – Te Brake moet zorgen dat de discus over de dertig meter vliegt. Daarnaast neemt hij het in een rechtstreeks duel op tegen ondergetekende op de vijf kilometer. Luuk lijkt volkomen kansloos in dit duel. Polsstokhoogspringer en voormalig sprinter Bart Wesselink moet als teamleider zorgen dat het de atleten aan niks ontbreekt.

De teamopstelling van de damesploeg is nog een publiekgeheim. Wel maakt Denise van der Donk haar debuut op de atletiekbaan. Grote afwezige is Maria Griffioen. Aan Leonie Rijks, teamleider van de dames, de schier onmogelijke taak om dit sprintkanon te vervangen. Morgen worden de foto’s van huisfotograaf Tim te Brake natuurlijk op deze site geplaatst. 

             Het team van de heren

                  Het team dat de dames gaat vertegenwoordigen

Kruip in de huid van een pupil

“Ja daar kom ik!”, schreeuw ik terwijl ik gespannen in de starthouding sta. Met alles wat ik in me heb neem ik een aanloop. Mijn tong bungelt uit mijn mond. Mijn armen zwaaien wild langs mijn lichaam. Mijn ogen zijn maar op één ding gefocust. Met veel precisie zet ik mijn handen op de rug van ‘de bok’.  Ik duw mezelf omhoog, spreid mijn benen en na een zweefmoment van een kleine twee seconden land ik weer met mijn beide Saucony-schoentjes maat 47 op de grond. Een bewonderend applaus volgt. Met een big smile ga ik iedereen langs voor een high five.

‘Waan je weer even pupil’ is het thema van een avonddurende atletiekcursus voor jeugdtrainers. Samen met clubgenootjes Dave (40), Anouk (16) en Lieke (17), heb ik besloten hieraan mee te doen. Pupilletje spelen zonder dat iedereen denkt dat je aan de paddo’s zit, wie wil dat nou niet? Deze kans laat ik niet schieten. De cursus wordt gehouden op de atletiekaccommodatie van AV Archeus uit Winterswijk. Of atletiekaccommodatie, het heeft meer weg van een verloederd Oost-Duits stadspark met achterstallig onderhoud van een jaar of twintig. Enfin. In het knusse bouwkeetje, dat door moet gaan als clubhuis worden we  opgewacht door Bart, cursusleider van de Atletiekunie en twee dames van AV Archeus. (Ik zeg twee dames omdat één van de namen mij is ontschoten). Later voegt nog een achtste persoon, ook een dame, zich bij dit gemêleerde gezelschap.

Als Bart begint met zijn presentatie wens ik mezelf plots een vleermuizen gehoor. De beste man is hartstikke lief, maar praat nogal binnensmonds. Daarnaast spreekt deze geboren ‘Brabo’ ook nog in een Erben Wennemars-tempo. Ik besluit gewoon te lachen en af en toe te knikken. Dit is vaak het beste. Gelukkig bestaat de cursus uit weinig theorie. Het grootste deel van het spektakel speelt zich buiten af.

Tikkertje, pakkertje, haasje over, fietsband werpen en wat al niet meer. Cursusleider Bart zet ons direct aan het werk. Iedereen is zo fanatiek als de pest. Al direct hebben Lieke en Anouk het met elkaar aan de stok. Uit pure woede slaat Anouk haar clubgenootje met een fietsband in de nek. Lieke moest natuurlijk keihard huilen. Anouk krijgt een time-out en moet op het strafbankje plaats nemen. De rest van het gezelschap speelt het spelletje ‘TV-tikkertje’. Als je dreigt getikt te worden, moet je snel een TV-programma noemen. Op deze manier speel je jezelf vrij. “NOVA”, gilt één van de dames van AV Archeus. “Dat programma bestaat al lang nier meer”, reageert een ander Archeus-lid zwaar geërgerd. “Wel waar!” “Niet waar!” Opnieuw moet de cursusleider ingrijpen.

Als iedereen na het drinken van een glaasje ranja weer een beetje rustig is geworden, neemt de cursusleider nog even het woord. Ik weet niet of ik het helemaal goed verstaan heb, maar volgens mij vond Bart dat iedereen goed zijn best had gedaan. Als beloning kregen alle deelnemers  een bewijs van deelname. Ook kreeg iedereen nog een lekker waterijsje en een lolly. Het was erg leuk.

Enkele foto's van onze geweldige dag:

Trots, met mijn diploma

        Ook Lieke is blij met haar diploma

Cursusleider Bart bedacht leuke spelletjes 

De sportzomer is in volle gang

Het WK Voetbal, de Tour de France, Wimbledon en de Zomerloopjes van Ava’70. Dit is de sportzomer in een notendop. Juni en juli zijn de maanden waarin de sportfreaks aan hun trekken komen. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat beheersen deze evenementen het nieuws. Je kunt er niet omheen. Ik ben één van die sportgekken die werkelijk alles volgt. Ik kijk vandaag alvast vooruit op één van deze spectaculaire evenementen: de Zomerloopjes van Ava70.

Intratuinloop (19 juni): 

Dave Posthumus, de Sepp Blatter van de Aaltense atletiekvereniging, kijkt met grote tevredenheid terug op de Intratuinloop. Deze eerste van vier Zomerloopjes start en finisht op het terrein van het welbekende tuincentrum Intratuin. Willy Heinen, eigenaar van het Groene Warenhuis en hoofdsponsor van Ava’70, hield alles scherp in de gaten. Willy, zelf ook een verdienstelijk sporter, liep opmerkelijk genoeg dit jaar zelf niet mee. Met ruim vierhonderd deelnemers was het de succesvolste editie uit de geschiedenis. Larsje Duistermaat uit Winterswijk verpulverde ook nog even het parcoursrecord op de tien kilometer, wat de wedstrijd net nog wat extra glans gaf.

GUV ZomeravondRun (08 juli):
De Zomeravondloop wordt dit jaar in een nieuw jasje gestoken. Natuurlijk geen echt jasje, maar zo’n spreekwoordelijke. De GUV (Gelderse Uitvaartverzekering) had een fantastisch jaar en besloot een deel van de winst te gebruiken voor de sponsoring van deze wedstrijd. Ze hebben een kekke flyer ontwikkelt voor deze loop. Op de flyer staan ‘de beer van Lievelde’ Björn Demkes en de baas van de GUV, Bert van Asselt. Wel frappant dat Bert zelf de flyer heeft aangeleverd. Zal Bertje een tikkeltje ijdel zijn? Ook de naam van de loop ging op de schop. Vanaf nu spreken we over de ZomeravondRun. Het moet tegenwoordig allemaal hip en stoer, dus het woordje ‘Loop’ moest ruimbaan maken voor ‘Run’.  Populair gedoe als je het mij vraagt.

Walfortloop (22 juli):
Een ‘gouwe ouwe’ op de kalender is de Walfortloop. Alleen zijn de afstanden aangepast. Alle wedstrijden van zes kilometer zijn ingekort tot vijf kilometer. Waarom? Ava’70 laat de oren hangen naar een aantal zeurende recreanten. Op zich is een vijf kilometer een prima afstand, maar om dit nu bij iedere wedstrijd in te voeren vind ik jammer en een beetje overdreven. Als we niet oppassen lopen we over een aantal jaren met alle senioren weer ‘jeugdafstanden’. Voor het eerst start en finisht de wedstrijd op de kunststofbaan van de geel-blauwen.  

De Twee Bruggenloop (19 augustus):
Een prachtige afsluiter van het zomerseizoen is de Twee Bruggenloop. Weliswaar wordt dit evenement gehouden op grondgebied van de vijand (Winterswijk), maar het is wel een fantastisch evenement. Zoals bij ieder avondwedstrijdje van Ava’70 wordt ook hier geen zes maar vijf kilometer gelopen. Clubicoon, toptalent en fenomeen Mark te Brake heeftdoor deze veranderingen al zijn twijfels over deelname uitgesproken. Het zal natuurlijk bijzonder jammer zijn als we de tweevoudig winnaar niet meer terug zien op dit gezellige loopfeestje.

      Rechts Willy Heinen, liep helaas dit jaar zelf niet mee

Stelling van de week: De kleine vierkamp maakt het allround schaatsen aantrekkelijker

Ben jij het eens of oneens met de stelling van de week? Wil jij je stem motiveren, laat dan even een berichtje achter!

Een aantal weken geleden was het al in het nieuws: Het ‘kindje’ van het Nederlandse schaatsen, het allrounden, gaat op de schop. Vanaf het seizoen 2016-2017 is het op het EK Allround afgelopen met de grote vierkamp. De mannen wisselen de tien kilometer in voor een 1000 meter en bij de vrouwen wordt er eveneens een 1000 meter gereden. De vijf kilometer komt te vervallen. De massastart wordt als apart onderdeel aan het kampioenschap toegevoegd. Dit ‘nieuwe’ discipline is vanaf 2018 een Olympische onderdeel.

Terwijl de Nederlandse Schaatsbond (KNSB) één van de initiatiefnemers is voor de nieuwe formule, is de meest succesvolle allrounder aller tijden, Sven Kramer, fel tegen de veranderingen. “Volkomen Belachelijk. Mensen die hard trainen voor de lange afstanden worden nu geslachtofferd. Ik weet nu al dat ik zo'n EK kleine vierkamp niet ga rijden”, zegt Kramer in een interview met de Telegraaf. Volgens de KNSB moeten de veranderingen het allrounder zowel voor de schaatsers als het publiek aantrekkelijker maken.

Veranderingen EK Allround vanaf 2016-2017

-           Mannen: Geen tien kilometer maar een 1000 meter (500m – 1000m – 1500m – 5000m)

-           Vrouwen: Geen vijf kilometer maar een 1000 meter (500m – 1000m – 1500m – 3000m)

-           Medailles voor iedere afstand

-           Massastart (Als apart onderdeel toegevoegd aan het programma)

-           Toernooi wordt om het jaar op een buitenbaan gehouden

Nederland is een zeer succesvol ‘allroundland’. 31 keer werd er een Nederlandse man en 8 keer een Nederlandse vrouw gehuldigd tot Europees Kampioen.

Nederlandse titels op EK Allround:

Mannen:
Sven Kramer:                    6 keer                                 Mark Tuitert:                      1 keer
Rintje Ritsma:                    6 keer                                 Ids Postma:                       1 keer
Ard Schenk:                      3 keer                                  Leo Visser:                        1 keer
Falko Zandstra:                 2 keer                                 Bart Veldkamp:                 1 keer
Hilbert van der Duin:         2 keer                                 Kees Verkerk:                   1 keer
Hein Vergeer:                    2 keer                                 Kees Broekman:               1 keer
Jochem Uytdehaage:        2 keer
Jan Blokhuijsen:                1 keer
Gianni Romme:                 1 keer

Vrouwen:          
Atje Keulen-Deelstra:        3 keer
Ireen Wüst:                         3 keer
Tonny de Jong:                  2 keer

    Recordhouder Sven Kramer is niet blij met de veranderingen!

‘Mama Buizerd’ is op oorlogspad

Stokstijf blijf ik staan. Mijn hart bonst in mijn keel. Ik word kotsmisselijk. Wat was dat? Met kleine pasjes schuifel ik naar een dikke boom. Ik kijk met grote ogen om me heen. Ik zie niks, maar ik voel dat er iets aan de hand is. Geritsel in de struiken. Kleine vogels die onrustig heen en weer vliegen. Mijn benen trillen als twee lange rietjes onder mijn lichaam. Plots overstemd een harde krijs alle geluiden in het bos. Verschrikt kijk ik naar boven. Daar is ze dan. De vrouw die al jaren alle hardlopers in dit bos terroriseert: ‘Mama Buizerd’. Ze is op oorlogspad. Ik begin vreselijk te panikeren. Wat moet ik doen? Langzaam zak ik door mijn benen. Hyperventilerend wurm ik mezelf in een soort foetushouding. ‘Mama Buizerd’ krijst en krijst. Ze draait cirkeltjes boven het bos. Ze wil maar één ding. Ze wil mij.

Heel voorzichtig probeer ik op te staan. Het gaat niet. Het lijkt alsof mijn benen volledig verlamd zijn. Knietje voor knietje  kruip ik richting de volgende boom. Langs hoeveel bomen moet ik nog voordat ik het bos uit ben? Dertig? Veertig? Misschien wel honderd. Iedere seconden kijk ik achterom. Waar blijft die sluipmoordenaar? Met gevaar voor eigen leven kruip ik verder. Als ik naar mijn benen kijk, zie ik alleen maar bloed. Door alle schrammen lijken mijn benen net een landkaart. Mijn ‘baggy short’ van het merk Adidas is door alle doornstruiken, distels en takken van boven tot onder kapot gescheurd. Door de adrenaline voel ik geen enkele pijn. Overleven, dat is het doel.

Ik hoor overal geluiden. Af en toe duik ik van angst gestrekt voorover. Zo nu en dan begin ik spontaan te gillen. This is my worst nightmare! Nee toch. Wat is dat? Nu is het afgelopen, ik weet het zeker. Een grote gedaante komt op mij af. Ik ga plat op de grond liggen. Ik leg mijn handen wanhopig als bescherming in mijn nek. Mijn hele jeugd flitst aan me voorbij. Ik had nog zoveel plannen. Mijn Olympische droom blijft een droom. Goh wat had ik graag één keer de hockeydames willen aanmoedigen op de Olympische Spelen. Val me niet aan. Val me alsjeblieft niet aan, smeek ik onverstaanbaar met mijn hoofd in het zand. “Erwin? Wat ben je in vredesnaam aan het doen?” He? Die stem die ken ik. Ik spring op van enthousiasme. Papa, papa! Ik ren op hem af en spring in zijn armen. “kom maar jongen. Het is goed.”

                                                     ‘Mama Buizerd’ op oorlogspad

Sportmomenten om nooit meer te vergeten: 'Lightning Bolt’ is tóch een mens

Er zijn van die sportmomenten die je altijd zullen bijblijven. De gouden Olympische oefening van Epke Zonderland, het onfortuinlijke schot van Arjen Robben tegen de kleine teen van Iker Casillas of de verkeerde wissel van Sven Kramer. Deze momenten staan in ons geheugen gegrift. Iedere maandag kijk ik terug op zo’n historisch sportmoment. 

Fragment 2: 'Lightning Bolt’ is tóch een mens

Usain Bolt is misschien wel de meest populaire en bekende sporter op deze aardbol. Hij is In het bezit van zes maal Olympisch goud, acht wereldtitels en drie wereldrecords. ‘Lightning Bolt’ is een sprintmachine die onverslaanbaar leek. In 2011 vertoonde de Jamaicaan eindelijk wat menselijke trekjes. Op de WK atletiek van Daegu (Zuid-Korea) liet hij heel de wereld schrikken. Een valse start gooide roet in het eten van de snelste man op aarde. 

Hieronder kun je dit onvergetelijke moment nogmaals bekijken: 

Als het filmpje niet werkt klik hier


Palmares

Olympische titels:
100m:              2008 – 2012
200m:              2008 – 2012
4x100m:          2008 – 2012

Wereldtitels
100m:              2009 – 2013
200m:              2009 – 2011 – 2013
4x100m:          2009 – 2011 – 2013

Persoonlijke records:
100m:              09.58 sec. (Wereldrecord)
200m:              19.19 sec. (Wereldrecord)
4x100m:          36:84 sec. (Wereldrecord) Nesta Carter, Michael Frater, Yohan Blake, 
Usain Bolt

      'Lightning Bolt'

Intratuinloop: Vierde plaats in een prima tijd

Intratuinloop 2007: Mark te Brake, Bram Wevers en Roel Schreurs. (Foto: Geert Wevers)

Een record aantal deelnemers, een heerlijk weertje en het publiek dat rijen dik achter de dranghekken stond. Kortom: de 12^e editie van de Intratuinloop is één groot succes. De organiserende vereniging Ava’70 heeft de touwtjes weer strak in handen, een enkel kleinigheidje daargelaten. Eerst is het de beurt aan de jeugd. Op de één en twee kilometer worden na een paar spectaculaire races de prijzen verdeeld. Om 19.45 uur gaan zowel de atleten van de vijf als de tien kilometer van start. Ik kies, zoals gewoonlijk, voor de vijf kilometer.

Als het startschot klinkt begint direct het duwen en trekken. Na vijftig meter moeten alle lopers zich door een listige haarspeldbocht wurmen, maar dit verloopt gelukkig vlekkeloos. Twee lopers gaan er als een haas vandoor. De ene is Dionisio Docx. Dit fenomeen won in het verleden al veel wedstrijden voor AV-Archeus uit WInterswijk. Na een aantal jaren afwezigheid is hij weer terug aan het front. Echter mist hij nog wat wedstrijdritme en hierdoor is het beste er na een kilometertje wel van af. De andere snelle starter is Lars Duistermaat (10 kilometer). Deze loper, ook uit Winterswijk, behoort tot de regionale top. Hij is ook bij de Intratuinloop oppermachtig. Zijn tijd (33.46 min) is tevens een verbetering van het parcoursrecord.

Ik sluit me vanaf de start aan bij een mooi groepje. ‘Good old’ Jos Sasse bepaalt het tempo, gevolgd door Bram Wevers (voetballer) en Nick Assinck. Na anderhalve kilometer neem ik het laffe besluit om deze groep te laten lopen. Achteraf een domme beslissing. Ik moet veel werk alleen opknappen en krijg het niet meer voor elkaar om het gaatje naar het groepje dicht te lopen. In de laatste kilometer plaatst Nick Assinck, die heerlijk heeft geprofiteerd van het werk van zijn twee concurrenten, de beslissende aanval. Hij wint in een tijd van 17.45 minuten. Jos Sasse (18.01 min) heeft in de laatste kilometer net iets meer over dan Bram Wevers (18.03 min). Ik kom na een goede slotkilometer nog behoorlijk bij de kopgroep in de buurt, maar moet toch genoegen nemen met de vierde plaats. Met mijn tijd van 18.08 minuten ben ik overigens erg tevreden.

Moeder Wamelink staat plichtsgetrouw ook weer aan het vertrek van de vijf kilometer. Met een nachtdienst voor de boeg besluit ze niet volle bak te gaan. Lenie noteert een tijd van 31.48 minuten.

De komende maanden worden er nog drie Ava’70-loopjes gehouden. Te beginnen met de Zomeravondrun (8 juli). Twee weken later (22 juli) volgt de Walfortloop en de reeks zomerlopen wordt op 19 augustus afgesloten met de Twee Bruggenloop. 

Klik hier voor alle uitslagen.
Lees het mooie sfeerverslag van Frank Roos op de website van Ava'70

Nieuwe wet verbiedt vrouwen deelname voetbalpoules

ANP: 19 juni 2014

Den Haag: Nederlandse Vrouwen mogen vanaf het EK van 2016 niet meer meedoen aan voetbalpoules. De Tweede Kamer kwam gisteravond na een vurig debat tot dit bestluit. De maatregel wordt vastgelegd in de wet ‘Voetbal is voor Mannen’. Het wetsvoorstel werd aangedragen door de fracties van de SGP en de ChristenUnie. Het voorstel moet nog worden goedgekeurd door de Eerste kamer.

Er was een pittig debat nodig om tot een uiteindelijke stemming te komen. Marianne Thieme, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren, was  fel tegen het wetsvoorstel. “Dit is werkelijk schandalig. Net alsof vrouwen niets van voetbal weten”, riep ze zwaar geëmotioneerd . Toen daaropvolgend Henk Kamp (VVD) aan Thieme vroeg om ‘buitenspel’ uit te leggen, viel ze volledig stil. Dit tot grote hilariteit van de Kamer. Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg schorste het debat maar liefst vijf keer. Uiteindelijk kwam de Kamer toch tot een stemming. Een meerderheid van 94, voornamelijk mannen, stemden voor de nieuwe wet.

Voetbalpoule:
De voetbalpoule is een spel tijdens een EK of WK voetbal. De bedoeling van het spel is het goed voorspellen van de voetbalwedstrijden. Hier is kennis en voetbalinzicht voor nodig. Volgens Kees van der Staaij, fractievoorzitter van de SGP, beschikken vrouwen niet over deze vaardigheden.  “Natuurlijk zullen er vrouwen zijn die verstand hebben van voetbal, ik ken ze alleen niet. Vrouwen kunnen zich overigens heel nuttig maken tijdens een voetbaltoernooi. Ze kunnen bijvoorbeeld zorgen voor een lekker koud biertje en een bitterballetje”, meldt hij na afloop van het debat.

“Vrouwen hebben geen verstand van voetbal, dat is een feit. Vrouwen halen door deelname aan poules het bloed bij mannen onder de nagels vandaan. Dit moeten we zien te voorkomen. In Saoedi-Arabië en Iran is deze wet al jaren van kracht en daar werkt het prima”, liet een woordvoerder van het Ministerie van Binnenlandse Zaken weten. “  Jaenine Hennis-Plasschaert, Minister van Defensie reageerde teleurgesteld. “Het is gewoon heel jammer dat wij vrouwen worden uitgesloten van deelnae. Voetbal is van ons allemaal. Toen Nederland in 1993 Europees kampioen werd, zat ik jankend van blijdschap voor de televisie.”

Voetbaltest voor homoseksuelen:
Voor homoseksuele mannen wordt een uitzondering gemaakt. Vlak voor een groot voetbaltoernooi kunnen alle ‘homo’s’ zich melden bij het plaatselijke gemeentehuis voor een voetbaltest. Wanneer zij slagen voor deze test, mogen zijn wel meedoen aan de voetbalpoule.

Nieuwe wet ook nadelig voor mannen:
Niet alleen vrouwen worden de dupe van de nieuwe wet, maar ook mannen krijgen het zwaar te verduren. Mannen zijn vanaf 2016 niet meer welkom op de: Huishoudbeurs, de Libelle Zomerweek en bij de Dwaze Dagen van de Bijenkorf.

Intratuinloop: tijd om te knallen!

Het gaat weer los! Vanavond staat de Intratuinloop op het programma. De eerste uit een reeks van vier ‘zomerloopjes’ van Ava’70. Een loop over vijf of tien kilometer met start en finish bij tuincentrum ‘Willy Heinen’. Hoewel het maar een gewoon avond wedstrijdje is, is de loop erg populair onder lopers uit de regio Vorig jaar kwamen er ruim 400 atleten naar Bredevoort.

Ik ben ook ieder jaar van de partij. Het parcours is op mijn lijf geschreven. Lange rechte stukken, veel asfalt en bijna geen technische gedeeltes. Het perfecte parcours voor een Houten Klaas als ik. Toch presteer ik bijna nooit goed in deze wedstrijd. Het broeierige weer, waar de loop jaarlijks door wordt geteisterd, staat een mooie tijd in de weg.

Voor vanavond zijn de weersvoorspelling heel gunstig,  dus ik kan niet terugvallen op slappe excuusjes, het is tijd om te knallen!

De start van zowel de 5 als de 10 kilometer is om 19.45 uur.

Na-inschrijven is mogelijk tot een half uur voor aanvang van de wedstrijd.

Klik hier voor meer info over deze loop

Mijn tijden van de afgelopen vijf jaar:

2009 – 19.53 minuten
2010 – 19.06 minuten
2011 – 18.55 minuten
2012 – 20.51 minuten
2013 – 19.45 minuten

De stelling van de week: De rode duivels zijn beter dan Oranje

De Rode Duivels zijn terug. Na twaalf jaar te hebben geschitterd door afwezigheid, mogen de Belgische voetbalheren eindelijk weer meedoen aan een hoofdtoernooi. België kwam in 2002 (WK in Japan en Zuid Korea) nog tot de laatste 16, maar presteerde in het afgelopen decennium dramatisch. Overigens was het Nederlands Elftal in 2002, toen eveneens onder leiding van Louis van Gaal, de grote afwezige. Als we de kenners moeten geloven, is de selectie van de Belgen nu talentvoller dan ooit. Maar is dat ook zo? Het huidige wereldkampioenschap begon voor beide elftallen zeer succesvol. Nederland vernederde Spanje met 5-1 en België was zojuist met 2-1 te sterk voor Algerije. 

De selectie van de Rode Duivels tijdens het huidige WK in Brazillië

Tussenstand (Woensdag 18 juni)

Eens: 2 stemmen
Oneens: 39 stemmen 

Sportmomenten om nooit meer te vergeten: Machtsvertoon van David Rudisha

Er zijn van die sportmomenten die je altijd zullen bijblijven. De gouden Olympische oefening van Epke Zonderland, het onfortuinlijke schot van Arjen Robben tegen de kleine teen van Iker Casillas of de verkeerde wissel van Sven Kramer. Deze momenten staan in ons geheugen gegrift. Iedere maandag kijk ik terug op zo’n historisch sportmoment.

Fragment 1: Machtsvertoon van David Rudisha

David Rudisha is verantwoordelijk voor één van de mooiste sportmomenten van deze eeuw . Op de Olympische 800 meter van Londen deed de Keniaanse topatleet iets onwerkelijks. Direct vanaf de start pakte hij de koppositie en deze stond hij gedurende de wedstrijd niet meer af. De toen pas 23-jarige atleet snelde naar de Olympische titel. De gouden medaille kreeg nog extra glans na het zien van de eindtijd. 1.40.91 minuten. Een nieuw wereldrecord. Hij liet de hele sportwereld in verwarring achter. De man met de jaloersmakend mooie loopstijl, had geen ‘haas’ of concurrent nodig om het wereldrecord, dat hij al in handen had, aan te scherpen. Hij declasseerde zijn opponenten op fenomenale wijze.

Kijk en geniet!

Voor de film: Klik hier

                               David Rudisha viert zijn nieuwe wereldrecord!

Lieve Adriënne,

Och och och, wat heb jij mij teleurgesteld. Hoe krijg je het toch voor elkaar? Je was het troetelkindje van de Nederlandse atletiek en nu drijf je langzaam weg in het afvoerputje van de vaderlandse sport. Je hebt het verkloot. Domme domme Adriënne, waarom nou toch die verrekte doping?

Wat heb ik van je genoten in 2009. Vanuit een snikhete radiostudio in het pittoreske Groenlo zag ik je derde worden op de EK Cross in Dublin. Als een jonge hinde huppelde je over de Ierse vlaktes. Een klein gelukstraantje liep over mijn rood aangelopen wangetje. Eindelijk was er weer een Nederlandse atlete waar heel het land trots op kon zijn. Een prachtige verschijning met super benen. Je was het perfecte visitekaartje voor de Nederlandse atletiek. Een glansrijke carrière lag aan je mooie voetjes. 

Van al die beloftes zijn er nul komma nul uitgekomen. Het is alleen maar ellende met jou. Het ene dopingverhaal na het andere. Waar rook is, is vuur Adriënne. Dat weet jij net zo goed als ik. Je hebt met je handje in het verboden snoeppotje gezeten. Geef dat nou gewoon toe. Je geloofwaardigheid is volkomen verdwenen. De sportwereld kotst je uit, met je hardloopcollega’s voorop. Miranda Boonstra noemt je een 'dopingbitch en Lars Cazander spreekt over 'de Riccardo Riccò van de atletiek' . Je bent al lang niet meer ‘onze’ trots. Sifan Hassan, Maureen Koster en Susan Kuijken, doen jou moeiteloos vergeten. Je bent uit ons geheugen gewist. Eigen schuld dikke bult. Maar toch vind ik het heel erg jammer.Godsamme wat kon jij hardlopen! 

Adriënne het wordt tijd om je verantwoordelijkheid te nemen. Steek je hand in eigen boezem. Biecht op dat verhaal. En het klinkt misschien raar, maar zelfs als je totaal onschuldig bent, moet je toch bekennen. Geen mens gelooft je meer. Ik denk dat zelfs je ouders niet meer in jouw onschuld geloven. Je verpest niet alleen je eigen carrière, maar ook die van je zusje Marcella. Bij elke topprestatie van haar, heb ik direct mijn bedenkingen. Dat is jouw schuld Adriënne. Alleen een bekentenis kan jou nog redden. Je moet diep door het stof. Heel diep. Ga je leven beteren. Train twee jaar keihard en kom sterker terug dan ooit! Blijf met je poten van die troep af en laat zien wat je waard bent. Want volgens mij, kun jij best een beetje lopen.

Sterkte,

Een voormalig fan

                                   Adriënne Herzog in actie op het EK cross in 2009

Herenuitje Ava’70: een ordinaire herensociëteit

Keihard bier drinken met 40 plussers is altijd tricky. Niet datdie gasten het zuipen verleerd zijn, integendeel, ze kunnen alleen zo slecht tegen alcohol. De één wordt grofgebekt, de ander barst in een emotionele bui spontaan in tranen uit en weer een ander wordt vreselijk vrouw onvriendelijk. Afgelopen donderdag ben ik weer op stap geweest met een grote groep, vooral 40 plussers, van Ava’70. Het jaarlijkse herenuitje. 

Dit ‘vrouw-vrije-evenement’ werd al voor de 11e keer gehouden. Theo Stronks (Trainer Ava’70) en Gerrit Ormel (gewoon een aardige man) zijn al die jaren verantwoordelijk voor de organisatie. Dit jaar was Eetcafé Karpermeer het decor voor dit amusante schouwspel. Net zoals ieder jaar begint het heel beschaafd. Een kopje koffie, een leuk gesprekje, een klein grapje op zijn tijd, maar dan. Na eenpilsje of drie begint de ellende. Het beschaafde groepje atleten verandert in een split second in een ordinaire herensociëteit. Iedere dame wordt uitgebreid onder de loep genomen. Marco van Rijs, gelukkig getrouwd, dat zegt die in ieder geval, is als het op dit soort onderwerpen aankomt altijd ‘haantje de voorste’. Mart Slotboom (werknemer Dorset) had ook zijn mening paraat. “Mijn droomvrouw? Als ze maar een hartslag heeft”, zei Mart terwijl hij in één slok zijn vierde Veltinsbiertje (€ 2,75 per glas) achterover sloeg. 

Bert Klutman, ook wel ‘Terror Bert’ genoemd, had de smaak ook goed te pakken. Als de Gerard Tebroke Memorial wordt besproken, laat hij geen spaan heel van de gemiddelde recreant. “Als je de 10 kilometer boven de 51 minuten loopt, moet je gediskwalificeerd worden”, roept hij met een stalengezicht. Ook de vijf kilometer lopers werden door Bert met de grond gelijk gemaakt. “Echte wedstrijdatleten lopen de 10 kilometer.” Iedereen die zich onheus bejegend voelt door de uitspraken van Klutman, kan op deze site aangifte tegen hem doen.

Geert Wevers taaide hem al vroeg op de avond af. Wevers,planner bij Estinea, was boos. Hij had geen vrij gekregen de volgende dag. Ik herhaal: Geert Wevers, planner bij Estinea. Is Geert nou zo dom of ben ik nou zo slim? Luuk te Brake, de jongste van het stel, was lekker Popie Jopie aan het doen tussen alle oudjes. ‘De Kampioen van de training’ (eretitel die hij kreeg van de eerder genoemde Geert Wevers) maakte zijn concurrenten Patrick Ikink en Wim Brinkman volkomen belachelijk. Patrick Ikink, zwaar aangeslagen en WimBrinkman, al thuis bij moeders de vrouw, konden zich amper verdedigen tegen het verbale geweld van Luuk te Brake(Hovenier). Luuk mag zichzelf nu bewijzen. Hij loopt binnenkort enkele wedstrijden tegen Patrick. Op 22 juni schitteren deze twee atleten tijdens Rund um's Reeser Meernin Haldern. Daarna komen achtereenvolgend deSchützenfestlauf in Ellewick (28 juni) ,de DrevenackerVolksbank Abendlauf (4 juli), de Alpener Stadtlauf (19 juli) deCity-lauf Hamminkeln (24 augustus) en als klap op de vuurpijl de Sparkassen-stadtlauf Wachtendonk (7 september).Supporters opgelet: er zijn nog drie plaatsen vrij in de Duitse taxi.

Inmiddels gingen de bitterballen rond. Op het menu stonden eigenlijk gehaktballen, maar die waren niet weg te krijgen. Hans Jentink (Nog nooit onder de 20 minuten op de 5 kilometer) beweerde zelfs dat er enkele karpers op hun rug dreven na het nuttigen van deze kleffe smerigheid. VolgensAsmond de Jong (kroegbaas en zelf ook geen liefhebber van de betreffende gehaktbal) was er iets mis gegaan met de levering. De bitterballen maakten alles goed. 

Rond 01.00 uur waren de meeste heren dronken en was het de hoogste tijd om naar huis te gaan. Nog even betalen. Helaas weer op slag nuchter bij het zien van de rekening, maar goed, het was ernstig gezellig.

                                                           Het bier smaakte goed