“Ja daar kom ik!”,
schreeuw ik terwijl ik gespannen in de starthouding sta. Met alles wat ik in me
heb neem ik een aanloop. Mijn tong bungelt uit mijn mond. Mijn armen zwaaien
wild langs mijn lichaam. Mijn ogen zijn maar op één ding gefocust. Met veel
precisie zet ik mijn handen op de rug van ‘de bok’. Ik duw mezelf omhoog, spreid mijn benen en na
een zweefmoment van een kleine twee seconden land ik weer met mijn beide
Saucony-schoentjes maat 47 op de grond. Een bewonderend applaus volgt. Met een
big smile ga ik iedereen langs voor een high five.
‘Waan je weer even pupil’ is het thema van een avonddurende
atletiekcursus voor jeugdtrainers. Samen met clubgenootjes Dave (40), Anouk
(16) en Lieke (17), heb ik besloten hieraan mee te doen. Pupilletje spelen
zonder dat iedereen denkt dat je aan de paddo’s zit, wie wil dat nou niet? Deze
kans laat ik niet schieten. De cursus wordt gehouden op de atletiekaccommodatie
van AV Archeus uit Winterswijk. Of atletiekaccommodatie, het heeft meer weg van
een verloederd Oost-Duits stadspark met achterstallig onderhoud van een jaar of
twintig. Enfin. In het knusse bouwkeetje, dat door moet gaan als clubhuis worden
we opgewacht door Bart, cursusleider van
de Atletiekunie en twee dames van AV Archeus. (Ik zeg twee dames omdat één van
de namen mij is ontschoten). Later voegt nog een achtste persoon, ook een dame,
zich bij dit gemêleerde gezelschap.
Als Bart begint met zijn presentatie wens ik mezelf plots
een vleermuizen gehoor. De beste man is hartstikke lief, maar praat nogal
binnensmonds. Daarnaast spreekt deze geboren ‘Brabo’ ook nog in een Erben Wennemars-tempo.
Ik besluit gewoon te lachen en af en toe te knikken. Dit is vaak het beste.
Gelukkig bestaat de cursus uit weinig theorie. Het grootste deel van het
spektakel speelt zich buiten af.
Tikkertje, pakkertje, haasje over, fietsband werpen en wat
al niet meer. Cursusleider Bart zet ons direct aan het werk. Iedereen is zo
fanatiek als de pest. Al direct hebben Lieke en Anouk het met elkaar aan de
stok. Uit pure woede slaat Anouk haar clubgenootje met een fietsband in de nek.
Lieke moest natuurlijk keihard huilen. Anouk krijgt een time-out en moet op het
strafbankje plaats nemen. De rest van het gezelschap speelt het spelletje
‘TV-tikkertje’. Als je dreigt getikt te worden, moet je snel een TV-programma
noemen. Op deze manier speel je jezelf vrij. “NOVA”, gilt één van de dames van
AV Archeus. “Dat programma bestaat al lang nier meer”, reageert een ander
Archeus-lid zwaar geërgerd. “Wel waar!” “Niet waar!” Opnieuw moet de
cursusleider ingrijpen.
Als iedereen na het drinken van een glaasje ranja weer een
beetje rustig is geworden, neemt de cursusleider nog even het woord. Ik weet
niet of ik het helemaal goed verstaan heb, maar volgens mij vond Bart dat
iedereen goed zijn best had gedaan. Als beloning kregen alle deelnemers een bewijs van deelname. Ook kreeg iedereen
nog een lekker waterijsje en een lolly. Het was erg leuk.
Enkele foto's van onze geweldige dag:
Trots, met mijn diploma
Ook Lieke is blij met haar diploma
Cursusleider Bart bedacht leuke spelletjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten