zondag 15 juni 2014

Lieve Adriënne,

Och och och, wat heb jij mij teleurgesteld. Hoe krijg je het toch voor elkaar? Je was het troetelkindje van de Nederlandse atletiek en nu drijf je langzaam weg in het afvoerputje van de vaderlandse sport. Je hebt het verkloot. Domme domme Adriënne, waarom nou toch die verrekte doping?

Wat heb ik van je genoten in 2009. Vanuit een snikhete radiostudio in het pittoreske Groenlo zag ik je derde worden op de EK Cross in Dublin. Als een jonge hinde huppelde je over de Ierse vlaktes. Een klein gelukstraantje liep over mijn rood aangelopen wangetje. Eindelijk was er weer een Nederlandse atlete waar heel het land trots op kon zijn. Een prachtige verschijning met super benen. Je was het perfecte visitekaartje voor de Nederlandse atletiek. Een glansrijke carrière lag aan je mooie voetjes. 

Van al die beloftes zijn er nul komma nul uitgekomen. Het is alleen maar ellende met jou. Het ene dopingverhaal na het andere. Waar rook is, is vuur Adriënne. Dat weet jij net zo goed als ik. Je hebt met je handje in het verboden snoeppotje gezeten. Geef dat nou gewoon toe. Je geloofwaardigheid is volkomen verdwenen. De sportwereld kotst je uit, met je hardloopcollega’s voorop. Miranda Boonstra noemt je een 'dopingbitch en Lars Cazander spreekt over 'de Riccardo Riccò van de atletiek' Je bent al lang niet meer ‘onze’ trots. Sifan Hassan, Maureen Koster en Susan Kuijken, doen jou moeiteloos vergeten. Je bent uit ons geheugen gewist. Eigen schuld dikke bult. Maar toch vind ik het heel erg jammer.Godsamme wat kon jij hardlopen! 

Adriënne het wordt tijd om je verantwoordelijkheid te nemen. Steek je hand in eigen boezem. Biecht op dat verhaal. En het klinkt misschien raar, maar zelfs als je totaal onschuldig bent, moet je toch bekennen. Geen mens gelooft je meer. Ik denk dat zelfs je ouders niet meer in jouw onschuld gelovenJe verpest niet alleen je eigen carrière, maar ook die van je zusje Marcella. Bij elke topprestatie van haar, heb ik direct mijn bedenkingen. Dat is jouw schuld Adriënne. Alleen een bekentenis kan jou nog redden. Je moet diep door het stof. Heel diep. Ga je leven beteren. Train twee jaar keihard en kom sterker terug dan ooit! Blijf met je poten van die troep af en laat zien wat je waard bent. Want volgens mij, kun jij best een beetje lopen.

Sterkte,

Een voormalig fan
                                   Adriënne Herzog in actie op het EK cross in 2009

1 opmerking:

  1. Hoewel ik het eens ben met de strekking van je verhaal, is je opzet, zinsgebruik en inhoud bijzonder belabberd voor een journalistiekstudent. En het is wel zo netjes om cleane atleten uit dit soort columns weg te laten.

    BeantwoordenVerwijderen